Hoe vaak heb ik wel niet over vriendschap gepost? Maargoed, hier dan nog maar eens een berichtje.
Er zijn momenten in je leven waarop je ontdekt wie belangrijk is, wie nooit belangrijk wordt of nooit belangrijk is geweest. Wie je verlaten en wie bij je blijven, in welke situatie je ook beland.
Soms zijn er van die kleine geluks momentjes, op school, of buiten school. Zoals vandaag, het moment waarop we elkaar steunden bij het horen van ons stage cijfer en het blij zijn voor elkaar. -even tussendoor; ik heb een 8.6 voor mijn stage!-
Er zijn al vele momenten geweest, maar er zullen ook nog vele momenten komen met de vrienden groep die ik heb, tenminste dat hoop ik. Want na dit jaar gaan we allemaal onze eigen weg, want over 5 weken is het zover; examens. Tot die tijd geniet ik nog van de tijd die we samen doormaken op school.
Ze zeggen altijd; Echte vrienden leer je pas kennen, wanneer je niet meer op school zit. En ik ben benieuwd of dat ook echt zo is.
Maar voor de lieve vriendinnetjes waar ik nu mee omga heb ik het volgende;
Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren
- heeft nog nooit de zon onder zien gaan.
Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren
- heeft nog nooit een bloem in bloei zien staan.
Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren
- heeft nog nooit de schoonheid van een roos herkend.
Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren
- heeft nog nooit gezien hoe lief jullie voor mij zijn.
Het zou kunnen dat je dit versje, rijmpje of hoe je het ook wilt noemen misschien wel kent, dat kan, want ik heb hem van internet gehaald, misschien niet echt met mijn eigen gevoelens, maar het is wel iets dat waar is. Alleen de laatste zin heb ik veranderd omdat het voor al mijn vriendinnen is. Want ze zijn ook allemaal lief voor me, en steunen me wanneer dat nodig is.
Ik wil jullie allemaal meegeven; geniet van alle (kleine) geluksmomenten met je vrienden! Want als je wilt veranderen dat echte vrienden ontstaan wanneer je werkt, moet je nu alvast beginnen! Haha.
xoxo
